ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ξημέρωμα μιας Κυριακής του Μαρτίου, 2007. Δύο άγνωστες γυναίκες συναντιούνται με την έκλειψη της σελήνης. Η Ανθή, πρώτη χορεύτρια, και η Μαρία, μαθήτρια λυκείου που προετοιμάζεται για τις Πανελλαδικές εξετάσεις.
Τι κοινό έχουν αυτές οι γυναίκες; Γιατί συνομιλούν επί μήνες σ’ ένα δωμάτιο νοσοκομείου;
Ξεδιπλώνοντας το παρελθόν τους, υφαίνουν λίγο λίγο τον ιστό που τις δένει με μυστικά και ψέματα, έρωτα και τρέλα, ζωή και απώλεια. Ποια θα καταφέρει να επιβιώσει σ’ αυτό τον άνισο αγώνα;
Το χρονικό μιας αυτοχειρίας όπου δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ
Το δεύτερο μυθιστόρημα της Έφης
Βενιανάκη από τις εκδόσεις Ψυχογιός είναι ένα ιδιόμορφο, ευφάνταστο μυθιστόρημα
που οι αράδες του μπορούν να συγκλονίσουν ακόμη και τον πιο σκληροτράχηλο
αναγνώστη.
Η δεύτερη συγγραφική απόπειρα της
συγγραφέως, πραγματεύεται το χρονικό μιας αυτοχειρίας. Δυο ηρωίδες που μέσα από
τη συζήτησή τους στο θάλαμο ενός νοσοκομείου, ψυχογραφούνται άψογα. Αναλύουν
τις ιστορίες τους, τα βιώματά τους και τις πληγές τους.
Με εξαιρετική περιγραφική
δεινότητα η συγγραφέας μας μεταφέρει μέσα από τους μονολόγους των ηρωίδων στην
Χαλκίδα, με τα «τρελά νερά» που σαγηνεύουν και σκιαγραφεί άριστα γεγονότα
καθημερινότητας των κατοίκων, καταφέρνοντας παράλληλα να παρουσιάσει μια άρτια
τοιχογραφία της κοινωνίας.
Λόγος ωμός, άμεσος, ρεαλιστικός,
μαχαίρι που ξεφεύγει από τα τετριμμένα μα και έντονα λυρικός σε σημεία,
νοσταλγικός, συνταρακτικός. Εναλλαγές στην αφήγηση από πρωτοπρόσωπη σε
τριτοπρόσωπη με τον παντογνώστη αφηγητή παρών σε κάθε λεπτομέρεια της ιστορίας.
Ελλείψεις και απώλειες που
στιγματίζουν τις ηρωίδες. Η μια γίνεται το δεκανίκι της άλλης. Ένα βιβλίο που
σαν κεντρικό άξονα έχει τον άνθρωπο και περιστρέφεται γύρω από αυτόν και την
ευτυχία του. Ένα μυθιστόρημα που θα σας συγκλονίσει. Ένα μικρό διαμάντι που
μπορεί να λυγίσει ακόμη και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;