ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ
Κανέναν δεν ξεχνώ. Ούτε τους ζωντανούς, ούτε τους πεθαμένους. Τον παππού σου, τον Παντελή, τη γιαγιά Ιόλη… Όλοι τους κάτι μου έδωκαν, κάτι μου πήραν… Μα μη γελιέσαι κόρη μου… Αν γραφότανε ποτές ένα βιβλίο για τη δική μου ζωή, ένα τίτλο θα είχε, έναν και μόνο. Μια λέξη μοναχά: Ιόλη.
Όλη της η ζωή πέρασε μπροστά από τα μάτια της τη νύχτα εκείνη. Σε κάθε στιγμή της ζωής της, σημαντική κι ασήμαντη, η γιαγιά της ήταν εκεί. Και τότε η Ιόλη συνειδητοποίησε ότι σε όποια εικόνα κι αν έβλεπε τον εαυτό της, σε κάθε ηλικιακή της φάση, είχε γύρω της δυο τεράστιες φτερούγες που την έκαναν να νιώθει σιγουριά και ζεστασιά. Ναι, ήταν φτερούγες, δεν έκανε λάθος. Λευκές απαλές φτερούγες, σαν αυτές που έχουν οι άγγελοι.
Πώς το ’κανε αυτό το θαύμα η γυναίκα αυτή; Ένα κορίτσι που δεν είπε ποτέ τη λέξη «μαμά», να μη νιώσει την έλλειψη της σε όλη της τη ζωή; Πόσο μοναδικός, πόσο ιδιαίτερος άνθρωπος ήταν η κυρ Αγγέλω; Όσες ζωές και να ζούσε μαζί της η Ιόλη, ποτέ δε θα της έφταναν. Κι όσα ευχαριστώ και να της έλεγε, ποτέ δε θα ήταν αρκετά.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το τελευταίο μυθιστόρημα της Μαρίας Τζιρίτα είναι ένα βαθιά κοινωνικό και πολύπλευρο μυθιστόρημα. Μια συγγραφέας που κάθε χρόνο ξεπερνάει τον ίδιο της τον εαυτό και γίνεται όλο και καλύτερη σε κάθε νέα της δουλειά.
Το τελευταίο της πόνημα με συγκλόνισε βαθιά και με συγκίνησε πάρα πολύ. Είναι ένα πολύπλευρο μυθιστόρημα με κεντρικές ηρωίδες την Ιόλη και τη γιαγιά της Αγγέλω αλλά και πολλούς άλλους χαρακτήρες οι οποίοι όμως σκιαγραφούνται άριστα και μέσα από τις καταστάσεις που βιώνουν και την ανάμειξη των κεντρικών ηρωίδων, οι τελευταίες ψυχογραφούνται ακόμη περισσότερο και με πιο άρτιο τρόπο.
Ένα ανάγνωσμα με πληθώρα συναισθημάτων, εικόνων και εξαιρετικών περιγραφών. Σκηνές με πολύ έντονη συναισθηματική φόρτιση που προκαλούν τον αναγνώστη να ζήσει την κάθε σκηνή με τον ίδιο έντονο τρόπο που την ζει και ο ήρωας. Η γραφή της Μαρίας Τζιρίτα, όπως πάντα απλή, στρωτή που ρέει ευχάριστα. Το βιβλίο το τελείωσα σε μόλις λίγες ώρες και οι σελίδες γυρνούσαν σαν τρελές.
Από μυθολογικής απόψεως το βιβλίο είναι άρτιο, με ελάχιστες αλλά αρκετές ανατροπές, χωρίς επαναλήψεις με πολλά μηνύματα τα οποία μεταβιβάζονται στον αναγνώστη μέσα από τις πράξεις αλλά και τις αντιδράσεις των ηρώων. Θίγονται πολλά κοινωνικά ζητήματα, κάποια από αυτά πραγματικά φωτιά. Οι σκηνές που περιγράφονται και οι διάλογοι δίδονται με έναν ρεαλισμό και μια αληθοφάνεια που κάνει το βιβλίο ακόμα πιο ωραίο.
Μια τρυφερή ιστορία, με πολλές εικόνες και εξαιρετικές περιγραφές που αξίζει να τη διαβάσετε όλοι για να ζήσετε μια εμπειρία ανιδιοτελούς αγάπης, πόνου και καταστάσεων που δείχνουν δύσκολες να τις διαχειριστείς αλλά τελικά με τα κατάλληλα στηρίγματα όλα γίνονται εφικτά.
Ευχαριστώ τη Μαρία Τζιρίτα για αυτό το ταξίδι.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;