Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ [Πένυς Παπαδάκη, Εκδόσεις Ψυχογιός]

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

«Τα παιδιά όταν είναι μικρά μας αγαπούν. Όταν μεγαλώσουν, μας κρίνουν, κι αν είμαστε τυχεροί, καμιά φορά μάς συγχωρούν».

Έπειτα από δυο γιους, μια κόρη λαχταρούσε να αποκτήσει ο Λάμπρος. Τα καταφέρνει, μα τη μοιραία αυγή χάνει πάνω στη γέννα τη γυναίκα του και όλα αλλάζουν. Το κορίτσι μεγαλώνει ανάμεσα σε τρεις άντρες που την απορρίπτουν και δεν την αγαπούν. Διάγνωση; Συναισθηματική αναπηρία. Κάπου αλλού, μια άλλη κοπέλα μεγαλώνει με αγάπη, αλλά καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Η δική της αναπηρία; Σωματική. Άραγε ποια υποφέρει περισσότερο; Οι κόρες της αυγής θα καταφέρουν να ενωθούν για να γεμίσουν τα κενά της μισής ζωής τους; Όπως και να ’χει, όταν η μοίρα αποφασίζει να μιλήσει, κανένας δεν μπορεί να της κλείσει το στόμα.



ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το παρόν βιβλίο θίγει πολλά θέματα όπως την απόρριψη, τις συνέπειες των πράξεων μας, την έλλειψη αγάπης και στοργής, τις απώλειες και πώς μας επηρεάζουν, το έρωτα, την ανάγκη για αγάπη, την ομοφυλοφιλία. 

Περνάει πολλά μηνύματα για τους ανάπηρους και για τη συμπεριφορά μας απέναντί τους, για τους ανθρώπους που δεν μόχθησαν και ζούσαν από τα έτοιμα και για τις συνέπειες που αυτό έφερε, για την ψυχική δύναμη, για την δύναμη της αγάπης.

Πολύ ωραία θεματολογία. Στρωτή, απλή, κατανοητή γραφή. Σωστή δομή. Όμορφη πλοκή σε ροή χωρίς πολλές αναδρομές στο παρελθόν. Με αρκετές ανατροπές και εύστοχους διαλόγους. Συγγραφικά δεν είναι το αριστούργημα αλλά διαβάζεται πολύ εύκολα, χωρίς διακοπή και χωρίς να σε κουράζει.

Στο τέλος μου φάνηκε πως επικρατούσε η αδικία σε πολύ μεγάλο βαθμό, από όλους τους ήρωες -εκτός των δυο κεντρικών ηρωίδων. 

Οι συμπτώσεις ήταν κάτι λιγότερο από αληθινές κάτι που με ξένισε. Θα μπορούσε να δοθεί μια πιο αληθοφανής παράθεση επεκτείνοντας λίγο το μέγεθος του συγγράμματος. Μια καλή παρέα αν μη τι άλλο. Συγχαρητήρια για τα μηνύματα!

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;