ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ο Φώτης Θαλασσινός είναι ένας νέος γιατρός, ρομαντικός και ιδεολόγος, δοσμένος ολόψυχα στο υψηλό λειτούργημά του. Μέσα από την άσκηση της ιατρικής θα βιώσει πολλές φορές την άμετρη ικανοποίηση, την ομορφιά, την αξία και το μεγαλείο της προσφοράς, μα και την αγνωμοσύνη, την πίκρα και τη θυσία. Σύντροφός του πιστός και μεγάλος έρωτας της ζωής του είναι η Άννα. Μαζί θα βιώσουν καταστάσεις που θα τους πείσουν ότι το παρελθόν δε σβήνει ποτέ κι ότι όσο ζεις το κουβαλάς μαζί σου. Καταστάσεις που φωνάζουν πως ό,τι είσαι σήμερα εξαρτάται απ’ όσα βίωσες χθες. Κι ό,τι αποδέχεσαι ή απορρίπτεις σήμερα θα σε διαμορφώσει αύριο. Δε θα λυγίσουν, όμως, και τελικά θα νιώσουν τη ΛΥΤΡΩΣΗ.
Ένα μυθιστόρημα από τις σελίδες του οποίου αναδύεται η βεβαιότητα πως το ξημέρωμα της κάθε μέρας μπορεί να είναι η αρχή μιας καινούργιας ζωής.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ένα βιβλίο χορταστικό αν μη τι άλλο. Μια απλή διήγηση μιας ιστορίας χωρίς να είναι απρόβλεπτο, ούτε όμως και προβλέψιμο. Ένα βιβλίο συνηθισμένο, με ένα ενδιαφέρον το οποίο γίνεται έντονο μετά το μισό του βιβλίου και για λίγες μόνο σελίδες.
Ίντριγκες, παρασκηνιακές κινήσεις κάποιων ανθρώπων, έρωτας. Κλασσική συνταγή επιτυχίας. Στιγμές στιγμές παρατήρησα πως ο Γιώργος Πολυράκης σε πολλά σημεία επαναλαμβανόταν αναγκάζοντας με να "πηδήξω" παραγράφους κάτι το οποίο θα μπορούσε να μην είχε συμβεί.
Η αναφορά σε ιατρικά περιστατικά εμένα μου άρεσε -διότι ήταν κάτι κοντά στο αντικείμενο μου και ήξερα και την ορολογία- όμως νομίζω πως κάποιοι που δεν έχουν γνώσεις πάνω σε αυτό ήταν ένα σημείο το οποίο θα μπορούσε να παραληφθεί. Οι αναμνήσεις που ήταν πάμπολλες μέσα στο κείμενο με κούρασαν κάποια στιγμή γιατί οι περισσότερες δεν είχαν σχέση με τον ρου της ιστορίας.
Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω την γοητεία και την δυναμική της γραφής του κ. Πολυράκη. Όμορφες περιγραφές, είτε τοπίων, είτε συναισθημάτων. Σωστή και πετυχημένη ψυχογράφηση χαρακτήρων και αξιοπρόσεκτη καταγραφή μνημείων και διαδρομών. Απλή, κατανοητή γραφή με σωστή χρήση του λεξιλογίου.
Ένα βιβλίο συνηθισμένο, κάτι στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει ο Γιώργος Πολυράκης που έγραψε βιβλία όπως ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ, ΔΩΡΟΘΕΑ ΝΤΕ ΡΟΠ - ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ και ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. Ωστόσο, ήταν από τα πρώτα του βιβλία και τον δικαιολογώ. Ήταν μια καλή προσπάθεια στα πρώτα του βήματα στην λογοτεχνία, όμως δεν ήταν Πολυράκης για μένα.
Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σας άποψη για αυτό το βιβλίο;